‘Ik wil dat mijn klanten tevreden zijn, daar ga ik heel ver voor’

‘Ik wil dat mijn klanten tevreden zijn, daar ga ik heel ver voor’

Hij is zelfstandig ondernemer sinds 2017. Of 2018, dat is ‘ie even kwijt. Maar wat Geert Jan Haringsma (51) wél weet, is dat hij veel eerder had moeten beginnen met een eigen bedrijf. “Mijn eigen tijd indelen en zelf bepalen hoe ik de dingen doe? Daar gedij ik goed op.”

Dat Geert Jan financieel adviseur zou worden, leek eerst niet heel logisch. De Jouster studeerde economie in Groningen en koos voor de richting marketing. Vervolgens kwam hij bij VNU Media terecht, in die tijd uitgever van veel bekende tijdschriften. Geert Jan deed de marketing van de Libelle en Margriet. “Het was een dynamische wereld met commerciële mensen, vormgevers en redacteuren. We waren voor mijn werk uit Friesland weggegaan, maar na een tijdje wilde mijn vrouw graag terug naar Friesland. Ik kwam bij een kleine uitgever in Leeuwarden terecht. Die baan was niet wat ik voor ogen had. Ik was ook een beetje klaar met marketing als vak. Dus ik vroeg me af: wat vind ik nou écht leuk? Dat was mensen helpen.”

Waar kwam dat vandaan?

“Geen idee. ‘Willen helpen’ zit gewoon in me. Als ik mensen langzaam zie rijden met de auto en het erop lijkt dat ze twijfelen over de route, ben ik bijna geneigd om erheen te gaan en te vragen of ze een straat zoeken. Desnoods fiets ik voor ze uit.”

Hoe heb je je eigen carrièrepad vervolgd?

“De financiële hoek sprak me aan. Ik ben wiskundig aangelegd en heel erg van de getallen. Hoe moeilijker het sommetje, hoe leuker ik het vind. Ik kreeg een baan bij Spaarbeleg en na driekwart jaar ging ik als adviseur bij een assurantiekantoor in Joure werken. Ik wist niks van hypotheken en pensioenen, maar haalde er de nodige diploma’s. Later solliciteerde ik bij de Rabobank en daar specialiseerde ik me als financieel adviseur verder op het gebied van hypotheken, pensioenen en lijfrente. Na drie jaar stapte ik over naar Private Banking, waar ik te maken had met vermogende klanten. Op een gegeven moment moest één van de vier adviseurs eruit. Ik was als laatste gekomen, dus ik was degene die wegging.”

Wat dacht je?

“Dit is mijn kans. Voor mezelf werken wilde ik al heel lang.”

Waarom was dat een wens van je?

Lacht. “Ik heb van nature moeite met mensen die me vertellen wat ik moet doen. Als anderen zeggen: ja, maar je móet… dan zeg ik: nee, ik moet helemaal niks. Natuurlijk, anderen hebben soms best een punt, maar als eigen baas kan ik doen en laten wat ik wil. En dat voelt goed. Ik had het veel eerder moeten doen, achteraf gezien.”

Je bent inmiddels al weer zo’n zes jaar zelfstandig ondernemer. Wat doe je precies?

“Mijn werk bestaat voor een groot deel uit het geven van hypotheekadvies aan starters, doorstromers, mensen die hun hypotheek willen ophogen en mensen die gaan scheiden. Daarnaast hou ik me bezig met financiële planning. Het gaat dan bijvoorbeeld over erven, schenkingen en pensioenen.”

Wat is jouw doel als je mensen adviseert?

“Ik wil iets voor ze realiseren waar ze op dat moment blij mee zijn – en tien jaar later nog steeds. Soms willen mensen vanwege de lage rente naar een bepaalde bank. Maar naar de rest van de voorwaarden kijken ze niet altijd. Ik wil niet dat mensen na vijf jaar bij me komen en alsnog ontevreden zijn. Waar heb ik het dan voor gedaan? Mensen moeten erop kunnen vertrouwen dat het ook voor de langere termijn goed zit.”

Wat is jouw DNA als ondernemer?

“Kundigheid, onder andere. Ik weet dat ik op mijn vakgebied een van de beteren ben. En ik vind het belangrijk dat mensen tevreden zijn, daar ga ik heel ver voor. Als mensen bellen, neem ik altijd op. Of ik bel of app terug. Oók in het weekend. Verder vind ik vertrouwen en eerlijkheid heel belangrijk. Ik kan er slecht tegen als mensen oneerlijk worden behandeld. Ik zal ook nooit iets wegmoffelen ofzo.” 

Wat bedoel je daarmee?

“Er zijn bijvoorbeeld veel adviseurs die hun bemiddelingsnota niet door de klant laten ondertekenen. Omdat die bij de notaris wel wordt verrekend, is dan de verklaring. Waar slaat dat op? Dat de klanten dan pas schrikken? Laat zien wat je doet. Financieel adviseurs doen vaak vaag over hun tarieven. Ik zou niet weten waarom dat nodig is; op mijn website staat gewoon wat het kost.” 

Wat geeft jou voldoening? 

“Het allerleukste is als mensen mij bellen en zeggen: van die en die moesten we jóu bellen en niemand anders. Als ik dan ophang, merk ik aan alles dat ik heel enthousiast word, dan word ik helemaal hyper. Weet je, als de hypotheek rond is en mijn klanten naar de notaris gaan, ga ik altijd even langs met een slagroomtaartje. Leveren mensen een klant bij me aan? Dan krijgen ze een dinerbon van 50 euro. Mensen waarderen dat. En het is leuk, toch? Doen waar je voor staat. Dat is het, denk ik.” 

Je klinkt als een vreemde eend in de bijt tussen je collega’s.

“Ja, en dat wil ik ook zijn. Er zijn in dit wereldje veel niet-kundige mensen die te veel geld vragen. Adviseurs die bij een geval van echtscheiding denken: hm, ik weet eigenlijk niet hoe het zit, maar de klant weet het zéker niet. Ik wil laten zien dat het anders kan, ik ben er om mensen te helpen. Ik stuur ook niet voor elk advies een nota. Soms moet je iets geven om iets te krijgen, ik ben ervan overtuigd dat dat zo werkt.” 

Hoe ken jij Gert van der Wiel?

“Toen ik begon te ondernemen zei een gezamenlijk kennis: je moet even met Gert bellen. Het klikte gelijk. Sinds onze kennismaking doen we af en toe zaken. Ik heb hem leren kennen als iemand die veel kennis heeft, maar dat totaal niet etaleert. Hij is wars van poeha en dat spreekt mij enorm aan. Als er iets te doen is in Joure drinken we weleens een biertje samen en dan gaat het meestal gewoon over voetbal.”

Welke ambities heb je nog?

“Het allerliefst zou ik naast dit werk lesgeven, dat heb ik al eens eerder gedaan. Voor een groep staan, mensen dingen uitleggen en wijzer maken: ik vind dat geweldig. Daar kan ik echt mijn ei in kwijt. Ik heb er tot nu toe alleen nog geen werk van gemaakt.”

Waarom niet?

“Misschien omdat ik als docent niet voor elke doelgroep geschikt ben. Als ik een klas voor me heb met onderuitgezakte mensen – pet op, capuchon erover – ben ik wel klaar. Daarom gaat mijn voorkeur uit naar een vakopleiding. Maar het moet wel te combineren zijn met mijn werk.”

Wat maakt dat je dit nog elke dag met plezier doet?

“Er zijn heus weleens dagen dat ik met de bank in discussie moet en dingen niet lopen. Op andere dagen gaan er zo drie dossiers doorheen en denk ik: o ja, zo kan het ook. Het zijn leuke momenten als een moeilijk dossier afgerond is, als mensen een bedankje sturen of een leuke review schrijven of als er zomaar een nieuwe klant belt. Voor zulke dingen doe ik het.”

gjhfinancieeladvies.nl