‘Ik ben begonnen in de horeca, werkte in diverse disco’s en restaurants en bezat tot mijn 32e een snackbar. Maar het kriebelde: ik wilde sloper worden en verdiepte me in asbestverwijdering.’ Aan het woord is Cor van der Zee, sinds 2002 mede-eigenaar van Sake Zittema, een bedrijf dat al bestaat sinds 1956 en zich richt op asbestverwijdering en slopen. ‘Want dat zijn twee verschillende zaken’, benadrukt Cor, ‘beiden vragen om een andere aanpak en hebben bovendien hun eigen charme. Toen Geert Pot, de kleinzoon van Sake me vroeg als zijn compagnon, hoefde ik niet lang na te denken.’

Volle vaart vooruit
Cor is een gedreven man met passies. Zo heeft hij zich hard gemaakt om het bedrijf uit de bouw-cao te houden: ‘Vroeger hadden we geen cao, we regelden het per persoon en dan meteen goed. Nu zijn we verplicht om een collectieve arbeidsovereenkomst aan te bieden en dat vind ik jammer, zeker omdat saneringsbedrijven een soort vreemde eend in de bijt zijn in die bouwovereenkomst.’ Diezelfde drive, om samen met anderen het beste in elkaar naar boven te halen, zie je ook terug in zijn hobby: Skûtsjesilen, wat Fries is voor schuitje varen. Cor, geboren en getogen in Lemmer, is al zijn hele leven gek op Skûtsjes. ‘Sinds een jaar of 15 vaar ik zelf. Eerst in een groep van elf om het Skûtsjesilen te leren. Nog geen jaar later kocht ik me in bij deze groep en hebben we een mooie tijd gevaren. Na een tussenpauze heb ik me bij een andere bemanning aangesloten waarvan de schipper er na twee jaar voor koos over te stappen. En dan ontstaan er kansen: samen met Jan van der Veen heb ik het prachtige schip overgenomen. De bemanning bleef en er was weer een compleet team,’ vertelt Cor. Al snel kwam Gert van der Wiel, van Van der Wiel Accountancy in beeld: samen met Cor en Jan vormt hij het bestuur van Stichting Skûtsje Sinnekening.’ Ook zakelijk zijn Gert en Cor aan elkaar verbonden: het accountantskantoor verzorgt de jaarrekeningen, aangiften én de loonadministratie. 

Ondernemen is teamwork
‘Op een Skûtsje is er een schipper die stuurt, maar als de bemanning zijn werk niet doet, dan kan de schipper sturen wat hij wil: goed komt het dan nooit. Precies zó is het met ondernemen’ vindt hij. ‘We moeten het mét elkaar maken en in mijn opinie gaat Nederland te veel toe naar een structuur waarbij management een té grote rol krijgt. Ik ben liever de “oude” ondernemer, die doodgewoon investeert wanneer het nodig is, niet wanneer het op papier staat. Ik geef geen leiding op papier maar run het bedrijf liever zo dat iedereen weet dat niemand zonder elkaar kan: we zijn allemaal even belangrijk.’

Zó kijkt Cor naar de toekomst
‘Langzaam afbouwen, dát is het plan. Ik zou nog veel meer willen gaan varen. Maar zoals het een échte ondernemer betaamt: de toekomst zal het uitwijzen. Ik wil het bedrijf, maar vooral de mensen in het bedrijf goed achter laten. We zorgen voor elkáár. Zo doen we dat hier in het nuchtere Friesland.’ Over het Skûtsjesilen zegt Cor tenslotte: ‘Ik zal ooit van een schip afstappen, maar nooituit het schip stappen. Als eigenaar van het schip zal ik anderen de kans bieden hiermee te leren varen. Eens komt de tijd om te vernieuwen en te motiveren, dus ook dat stokje geef ik dan door.’